اختلال بیش فعالی (ADHD)، که با بسیاری از اختلالات خواب از جمله سندرم بی قراری پا، آپنه خواب، اختلال ریتم شبانه روزی و سندرم تاخیر در فاز خواب مرتبط است، تا به حال مشکلی جداگانه تلقی می شد.
سندرا کویج، استادیار مرکز پزشکی دانشگاه VU هلند، در این باره می گوید: «تحقیقات گسترده نشان می دهد افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی مبتلا به مشکلات و اختلالات خواب هم هستند.»
وی در ادامه می افزاید: «بر اساس شواهد موجود، به نظر می رسد ADHD و مشکلات خواب در اکثر بیماران در کنار هم وجود دارند.»
به گفته وی، به نظر می رسد ADHD و بی خوابی دو طرف یک سکه فیزیولوژیکی و ذهنی هستند.
در ۷۵ درصد از بیماران ADHD، فاز فیزیولوژیکی خواب، که در آن نشانه های فیزیولوژیکی مرتبط با خواب مانند تغییرات در سطح هورمون خواب ملاتونین و تغییرات در حرکت مرتبط با خواب مشخص می شود، تا ۱.۵ ساعت به تعویق می افتد.
کویج خاطرنشان کرد: «ما نمی گوییم که تمام مشکلات ADHD با این الگوهای خواب همراه است، اما به نظر می رسد که احتمالا این یک عامل مهم است.»