پرسش قابل تامل درباره موضوع زن و شادی
فردین علیخواه در خبرآنلاین نوشت: سال گذشته تحقیقی درباره موسیقی رپ داشتم. می خواستم ببینم که در شبکه های اجتماعی مجازی چه نظراتی درباره این موسیقی وجود دارد.با گشت و گذار در فضای مجازی به تدریج موضوعِ فرعیِ دیگری توجه ام را جلب کرد و آن نامیدن هنرمندان و خوانندگان نام آور با القابی مانند « استاد » بود. می دیدم که کاربران شبکه های اجتماعی لقب "استاد"را قبل از برخی از اسامی آورده؛ ولی برای برخی دیگر نیاورده اند. البته این طبیعی بود چون قطعا قرار نیست همه لقب استاد بگیرند. منظور من برای کسانی بود که در یک رده و جایگاه قرار می گرفتند و تفاوت شان تنها در اجرای آهنگ های شاد یا غمگین بود. به نظر می رسید که این موضوع تصادفی نیست. بیشتر کنجکاو شدم.
در صفحاتی که اعضای آنها بیشتر به موسیقی پاپ علاقه مند بودند به ندرت دیدم که خوانندگانی لقب « استاد » بگیرند که ایرانیان غالبا با آهنگ های آنها شادی کرده اند و در مجالس با آثار آنان حرکات موزون انجام داده اند. مثلا قبل از نام شهرام شب پره به هیچ وجه لقب "استاد" قرار نگرفته است و نمی گیرد ولی در مقابل؛ در موارد متعددی از کسانی مانند داریوش، سیاوش قمیشی ، ابی و ستار به عنوان "استاد" یاد شده بود. گویا در عرصه موسیقی کسانی که به سمت موسیقی شاد می روند شایستگی استاد نامیده شدن را از دست می دهند. این مسأله درباره کمدین های ایرانی هم صادق است. بعید می دانم حتی 50 سال دیگر کسی بگوید استاد مهران مدیری!
از طرف دیگر، در صفحاتی هم که اعضاء آنها بیشتر به موسیقی سنتی علاقه مند بودند نیز نکتۀ جالبی دیدم. در این صفحات، اکثر کاربران القابی مانند « استاد» را فقط به مردان داده بودند. مثلا از نام آورانی چون بنان ، خالقی، بدیع زاده و شجریان همواره با عنوان استاد یاد شده بود ولی کمتر دیدم که از همقطاران اینان که زن بودند و بسیار هم پرآوازه اند با عنوان استاد یاد شود. گویا برای زنان لقبِ « بانو » به جای استاد نشسته است و نهایت احترام به آنان نیز همین لفظ بانوست.
پرسش این است که چرا در شبکه های اجتماعی با زنان( در هر سبکی از موسیقی که باشند) و خوانندگانی که آهنگ های شاد می خوانند به یک شکل رفتار می شود؟ چرا همواره « شادی» و « زن » دو مسأله یا مناقشۀ اصلی جامعه ایرانی بوده و هست؟ آیا این سوگیری ها در ناخودآگاه ما ایرانیان ریشه دوانده است؟
چند درصد مردم به بیمه اهمیت می‌دهند؟
خبرآنلاین: در سال گذشته میزان ضریب نفوذ بیمه کشور برابر 2.18 درصد بوده که نسبت به سال 1394 از رشد 6.1 درصدی برخوردار است.
شاخص حق بیمه سرانه یعنی نسبت حق بیمه تولیدی به جمعیت کشور، به حدود 3.5 میلیون ریال می رسد که به طور متوسط میزان مشارکت هر نفر ایرانی را در پرداخت به این صنعت نشان می‌دهد.
بیمه به عنوان یکی از ابزارهای کارای مدیریت ریسک و تامین امنیت، از یک سو سبب گسترش رفاه اجتماعی شده و از سوی دیگر باعث رشد سرمایه‌گذاری شده و در پی آن، تولید با سرعت بیشتری رشد کرده و اقتصاد رونق می‌گیرد.
پیشرفت بیمه در کشور می‌تواند منجر به حفظ ثروت ملی و تشکیل پس‌اندازهای بزرگ شود و در ارتباطی متقابل با رشد و توسعه اقتصادی، افزایش مبادلات و توسعه سرمایه گذاری‌های است. در واقع صنعت بیمه با توجه به نقش آن به عنوان یک نهاد سرمایه‌گذار و تعدش در جبران خسارت می تواند بر فعالیت‌های اقتصاد کلان ونیز در رشد اقتصادی کشور تاثیر بسزایی داشته باشد.
بر اساس آمار سال 1395 صنعت بیمه کشور از لحاظ شاخص ضریب نفوذ بیمه در جایگاه شصت و دوم جهان ایستاده و از سوی دیگر بر اساس شاخص حق بیمه سرانه کشور جایگاه شصت و هشتم جهان را داراست.
تعداد بیمه‌نامه‌های صادره در سال 1395 نیز با حدود 15.4 درصد رشد نسبت به سال 1394 حدود 58.6 میلیون فقره بوده است. از کل تعداد بیمه نامه‌های صادره چهار رشته بیمه شخص ثالث - مازاد، حوادث راننده، حوادث و بدنه اتومبیل به ترتیب 34.6، 32.4، 7.8 و 7.1 درصد از کل بیمه‌نامه‌های صادره سهم دارند که در مجموع 81.9 درصد می شود. سهم رشته‌های بیمه درمان، عمر و آتش‌سوزی نیز به ترتیب 5.3، 5.1 و 4.7 درصد از کل تعداد بیمه‌نامه‌های صادره بوده است.
میزان انحصار شرکتی در بازار بیمه طی سال 1395 براساس مجموع مجذورات سهم هر یک از شرکت‌های بیمه معادل 1733 واحد است که در مقایسه با سال 94 به میزان 181 واحد معادل 9.5 درصد کمتر شده و بهبود یافته است. با این وجود تنها پنج شرکت بیمه ایران، آسیا، دانا، البرز و پارسیان (هر یک دارای سهم بیشتر از ش درصد) در مجموع 68.6 درصد از حق بیمه تولیدی بازار را به خود اختصاص داده‌اند.
در سال 1395 سه شرکت بیمه تجارت نو، حکمت صبا و شرکت تخصصی بیه زندگی خاورمیانه پروانه فعالیت خود را از بیمه مرکزی اخذ کرده‌اند. لذا تعداد شرکت های بیمه از 28 شرکت بیمه طی سال 1394 به 31 شرکت بیمه در سال 1395 افزایش یافت.
همچنین سه شرکت بیمه خراجی کارگزار بیمه لویدز لندن، شرکت بیمه اواسان و شرکت بیمه کارااوگلان بروکرز با ایجاد دفتر ارتباطی در ایران فعالیت می کنند.
سهم شرکت‌های بیمه غیردولتی از حق بیمه تولیدی و خسازت پرداختی افزایش یافته است به طوری که سهم شرکت‌های بیمه غیردولتی از حق بیمه تولیدی و خسارت پرداختی به ترتیب از 53 و 48 درصد در سال 1390 به 63 و 57 درصد در سال 1395 رسیده است.
تعداد شبکه فروش و خدمت رسانی بیمه در سال 1395 گسترش پیدا کرد. تعداد نمایندگان عمومی به بیش از 33400 نماینده فعال، نمایندگان عمر به حدود 10600 نماینده فعال (کل نمایندگان بیمه به بیش از 44000 نماینده فعال) تعداد کارگزاران بیمه به حدود 650 کارگزاری فعال و تعداد ارزیابان خسارت به 214 ارزیاب فعال رسیده است. شعب شرکت‌های بیمه نیز از تعداد 1043 شعبه به تعداد 1079 شعبه در سال مورد بررسی افزایش داشت که در اقصی نقاط کشور پراکنده شده‌اند.
عملکرد بیمه‌ها در سال گذشته
صنعت بیمه به طور کلی به دو قسمت بیمه زندگی و بیمه غیرزندگی تقسیم می شود. در سال 1395، سهم بیمه‌های غیرزندگی از حق بیمه های موجود در کشور حدود 87 درصد و سهم بیمه‌های زندگی حدود 13 درصد بوده، در حالی که سهم بیمه‌های زندگی در دنیا حدود 55 درصد است. همچنین از لحا تعداد بیمه‌نامه‌ها نیز 95 درصد بیمه‌نامه‌های صادر شده در کشور متعلق به بیمه‌های غیرزندگی بوده است. در سال 1395 حدود 28 هزار میلیارد تومان حق بیمه دریافت شده و 59 میلیون فقره بیمه نامه صادر شده است. بیمه شخص ثالث و مازاد بیشترین سهم از حق بیمه‌های تولیدی یعنی 39.5 درصد و از تعداد بیمه نامه های صادر شده 34.6 درصد را داشته است. این نوع بیمه به همراه بیمه حوادث راننده از نوع بیمه‌های اجباری بوده که در مجموع سهمی در حدود 43.2 از حق بیمه‌های تولیدی و 67 درصد از کل تعداد بیمه‌نامه‌های صادر شده را به خود اختصاص داده اند.
ضریب نفوذ بیمه 2.18 درصد
شاخص ضریب نفوذ بیمه نسبت به حق بیمه تولیدی به تولید ناخالص بیانگر حرکت سریعتر یا آهسته‌تر صنعت بیمه در مقایسه با مجموعه اقتصاد کشور است. مقدار این ضریب بعد از انقلاب تا سال 1367 روند نزولی داشته، به طوری که مقدار آن در سال 1367 تنها 0.21 درصد بوده است. بعد از جنگ تحمیلی تا سال 1395 روند این ضریب صعودی بوده و در سال 1395 به مقدار 2.18 درصد می‌رسد که 0.13 واحد درصد بیشتر از سال قبل است. با وجود رشد ضریب نفوذ بیمه در کشور، این ضریب تفاوت زیادی با میانگین جهانی ضریب نفوذ بیمه در جهان دارد. براساس آمار نشریه زیگما، متوسط جهانی ضریب نفوذ بیمه در سال 2016 حدود 6.3 درصد بوده است.
شایان ذکر است ضریب نفوذ بیمه در استان‌های کشور تفاوت قابل ملاحظه‌ای با هم دارد. بیشترین ضریب نفوذ بیمه متعلق به استان تهران با 3.7 درصد و کمترین ضریب نفوذ بیمه به استان کهگیلویه و بویراحمد با 0.5 درصد اختصاص دارد.
نسبت خسارت، حاصل تقسیم خسارت پرداختی به حق بیمه تولیدی برحسب درصد است. در سال 1395 نسبت به خسارت بیمه معادل 65 درصد بود و در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 1.2 واحد افزایش نشان داد. در این نسبت خسارت هشت شرکت بیمه بالاتر از این میزان در بازار بوده است. پس از شرکت‌های بیمه نامبرده نسبت خسارت شرکت بیمه معلم با 64.3 درصد تقریبا در سطح بازار بیمه قرار دارد.
رقابت عجیب بانک ها برای جذب سپرده مردم
بانک مرکزی بزرگ‌ترین طلبکار بانکی دولت
حکم روحانی برای «مسعود نیلی»
خبرگزاری ایسنا: رییس جمهور در حکمی دکتر "مسعود نیلی" را به عنوان «دستیار ویژه رییس جمهور در امور اقتصادی و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی» منصوب کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر مسعود نیلی
نظر به مراتب تعهد، توان علمی و سوابق ارزشمند جناب عالی، به موجب این حکم به عنوان «دستیار ویژه رییس جمهور در امور اقتصادی و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی» منصوب می‌شوید.
توفیق شما را در خدمت به نظام اسلامی و ملت شریف ایران با رعایت اصول قانون‌مداری، اعتدال‌گرایی و منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید از خداوند بزرگ مسألت می‌نمایم.
حسن روحانی
رییس جمهوری اسلامی ایران